Ιστορία

Η ανάγκη της αστυνομίας έγινε αντιληπτή τον 5ο αιώνα π.Χ. στην Αθήνα, για την επίβλεψη των δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, για την συντήρηση των δρόμων κλπ.
Στη Σπάρτη, πρώτος ο Λυκούργος ανάθεσε την τήρηση της τάξης στους εφόρους. Στο Βυζαντινή Αυτοκρατορία το έργο της αστυνομίας ασκούσαν οι έπαρχοι, που είχαν αναλάβει και τη δικαστική εξουσία.
Κατά την Τουρκοκρατία, την επίβλεψη του τόπου είχε ο βοεβόδας με τους αγάδες και στις επαρχίες οι αρχηγοί των εθνοφυλάκων.
Μετά την Επανάσταση του 1821, η Γερουσία ανάθεσε αστυνομικά καθήκοντα στις τοπικές διοικήσεις. Μετά την απελευθέρωση, στα χρόνια του Καποδίστρια, αστυνόμοι ήταν οι πολιτάρχες μέχρι το 1833, οπότε έγινε η Δημοτική Αστυνομία. Το 1849 έχουμε διοικητική αστυνομία στον Πειραιά και στην Αθήνα, μέχρι το 1893 και μετά τη Στρατιωτική Αστυνομία. Λίγο αργότερα γίνεται η Αστυφυλακή για τους δήμους και η Χωροφυλακή για την ύπαιθρο, που υπάρχει μέχρι σήμερα εκτός από τις πόλεις Πάτρα, Κέρκυρα, Πειραιά και Αθήνα όπου το 1921 γίνεται Αστυνομία Πόλεων.

Καθήκον

Διαφύλαξη της ησυχίας και τάξης, δίωξη και πρόληψη του εγκλήματος, τροχαία κίνηση, υπηρεσία ηθών, αγορανομική υπηρεσία κ.α. Υπάρχει και Δικαστική αστυνομία για τ' αδικήματα και τουριστική (από το 1935) για τουριστικούς τόπους και αρχαιολογικούς.